Edward Dwurnik namalował za życia ponad 3 tysiące obrazów. Nikt nie pokazywał Polaków jak on
Malarz Edward Dwurnik na swojej wystawie 'Obłęd! ' w Muzeum Narodowym w Krakowie fot. Michał Lepecki / Agencja Wyborcza.pl
Edward Dwurnik - długie poszukiwania własnego stylu
Edward Dwurnik studiował malarstwo i grafikę w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1963-1970. Przez trzy lata uczył się także rzeźby. Zasłynął dzięki swoim licznym cyklom malarskim, jednym z pierwszych były "Podróżne autostopem".
Fot. Dariusz Gorajski / AG
Artysta nie ukrywał, że odnalazł swój właściwy styl dopiero, kiedy zobaczył prace Nikifora na wystawie w Kielcach w 1965 roku. Dzięki niemu zrozumiał, jak chce tworzyć. Od słynnego samouka przejął perspektywę tak realistyczną, że aż groteskową. Tym samym zdecydował się na stworzenie własnej formy prymitywizmu, objawiającej się w rysunkowych postaciach czy widokach ulic i całych miast.
Fot. Cezary Aszkieowicz / AG
Edward Dwurnik, PODRÓŻE AUTOSTOPEM - ŚWINOUJŚCIE Fot. Cezary Aszkieowicz / Agencja Wyborcza.pl
"Podróże autostopem"
W 1966 roku zaczął tworzyć słynny cykl "Podróże autostopem". Prace wchodzące w jego skład to miejskie pejzaże, często przedstawione z lotu ptaka i bez linii horyzontu.
Fot. Cezary Aszkieowicz / AG
Malarz nie przejmował się oddawaniem dokładnej topografii danych miejsc, za to tworzył obrazy pełne szczegółów i "akcji", dokumentujące poniekąd życie ulicy czy scenki łączące codzienne życie z bieżącą sytuacją polityczną.
Fot . Grzegorz Skowronek / AG
Edward Dwurnik Fot. Tomasz Kaminski / Agencja Wyborcza.pl
Kompozycje wieloelementowe
Mówi się, że na swoich obrazach Dwurnik oddawał idealnie atmosferę polskiej rzeczywistości, choć często pozwalał sobie na przemycenie drobnych żartów w swoich pracach.
Zmarł dziś Edward Dwurnik, jednak są osoby niezaznajomione z jego twórczością. Z tej przyczyny chciałam pokazać jego najbardziej znane obrazy - miejskie panoramy
- Ms. Scatterbrained (@MsSkuter) 28 października 2018
Białystok (1992)
Wolne Miasto Gdańsk (1994)
Zamek Królewski (2001)
Kraków Niebieski (2009) pic.twitter.com/0eQCtldpbj
Lubił tworzyć kompozycje wieloelementowe, skomplikowane. Między przedstawionymi na jego obrazach obiektach i postaciami tworzył często znaczące związki narracyjne.
fot. Michał Lepecki / Agencja Gazeta
WYSTAWA EDWARDA DWURNIKA W GALERII FOYER W TEATRZE ŚLĄSKIM Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Wyborcza.pl
Portrety ludzi
Mimo zamiłowania do złożonych kompozycji, Dwurnik udowodnił też, że świetnie portretuje ludzi. Jego cykle "Robotnicy" czy "Sportowcy", które ciągnęły się od lat 70. do 90., spowodowały, że często o artyście mówiło się jako o kronikarzu codzienności PRL-u. "Sportowcy" przykładowo w pierwszej kolejności odwoływali się do ludzi palących popularne za komuny papierosy "Sporty". Malarz sportretował w tym cyklu rolników, alkoholików czy inżynierów.
Fot. Tomasz Niesuchowski / AG
Na tym Dwurnik nie skończył tworzenia katalogu ludzkich osobliwości - odwiedzający jego wystawę w Katowicach w 2010 roku ludzie mogli obejrzeć galerię nieco współcześniejszych Polaków.
Fot. Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta
EDWARD DWURNIK W SWOJEJ PRACOWNI WOJTEK DUSZENKO / Agencja Wyborcza.pl
"I albo istniejemy, albo c..j, idziemy w zapomnienie i nic po nas nie zostanie"
Jego twórczość była doceniana na całym świecie. Został nagrodzony m.in.: Nagrodą Kulturalną "Solidarności" w 1983 roku, Nouvelle Biennale de Paris w 1985 roku, nagrodą Olimpiady Sztuki w Seulu w 1988 roku czy Nagrodą Fundacji Sztuki Współczesnej w 1992 roku. Został także odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2014 roku oraz Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis" w 2016 roku.
Warto też pamiętać, że artysta słynął nie tylko z wyrazistego stylu malarskiego, ale i bardzo żywiołowej osobowości. Często nie przebierał w słowach. Słynny jest ten cytat:
