Sofia Coppola nie tylko wyreżyserowała swoje najnowsze dzieło, ale napisała do niego też scenariusz. Wzorowała się na powieści Thomasa P. Cullinana, na podstawie której to nakręcono już lata wcześniej film, gdzie główną rolę męską zagrał Clint Eastwood. Reżyser opowiada jednak tę historię na swój własny i niepowtarzalny sposób, wciągając widza w tok opowieści od niemal pierwszych sekund filmu.
W wersji Coppoli, główną i jedyną niemal rolę męską, gra Colin Farrel. Aktor wciela się w dezertera, który przyjechał do Stanów z Irlandii i zaciągnął się do wojska Unii dla pieniędzy. Mężczyzna w czasie wojny secesyjnej ranny ucieka z pola walki i trafia na teren wroga. W lesie znajduje go pensjonariuszka z pobliskiej stancji dla panien, która z miłosierdzia zabiera go ze sobą do szkoły, by opatrzyć jego ranną nogę.
Jak nie trudno się nie domyślić, wojna trwa już od kilku lat, a zgromadzone w szkole kobiety były bardzo długo pozbawione męskiego towarzystwa. Obcy przybysz wzbudza więc niemałą sensację i duże poruszenie.
Panie z jednej strony czują konflikt interesów – to przecież żołnierz wrogiej armii, z drugiej strony sumienie nie pozwala im wydać rannego, a w dodatku bardzo przystojnego, młodzieńca na pewną śmierć. Podejmują więc decyzję, że zostanie w ich gronie tak długo, aż nie wydobrzeje i sukcesywnie ukrywają go przed wojskami Konfederatów.
'Na pokuszenie' Ben Rothstein / Focus Features
W tym momencie zaczyna narastać napięcie wśród wszystkich zgromadzonych. Nie ma co ukrywać, jest to napięcie natury wybitnie erotycznej. Nie tylko ranny żołnierz jest przystojny, ale i wszystkie kobiety wyjątkowo urodziwe. Zarówno dyrektorka szkoły, grana przez Nicole Kidman, jej pomocnica, nauczycielka grana przez Kirsten Dunst, ale i młode pensjonariuszki czują rosnącą pokusę. A mężczyzna stara się to wykorzystać na swoją korzyść, uwodząc każdą na swój sposób. Z jednej strony szuka schronienia przed wojną, z drugiej seksualnego spełnienia.
Jednak gra na wiele frontów to śliska sprawa. Dochodzi zatem do schadzki, której finał jest tragiczny w skutkach. Od tej pory bohaterowie opowieści toczą walkę odmiennej natury, a narracja przybiera zupełnie nową perspektywę. I choć pozornie może wydawać się, że w fabule niewiele się dzieje, to emocje rozgrywające się na ekranie są bardzo intensywne, a atmosferę da się wręcz kroić nożem.
Coppoli udało się pokazać, że nie trzeba wielu elementów i wydarzeń, by zbudować gęstą atmosferę. W dodatku jej postaci trudno jednoznacznie ocenić, jako dobre lub złe. Jak na dłoni widać ich motywacje, namiętności i konflikty nimi targające. Widać też, jak bardzo się różnią i są jednocześnie niekompatybilne. Co więcej, reżyser pokazuje też, że łatwo można pożałować swoich decyzji, podjętych w jak się wydawać mogło słusznych intencjach. Przy tym wszystkim film jest też po prostu bezpretensjonalny i zaskakująco wartki.
MATERIAŁY PRASOWE
Wszystko to dzieje się na dodatek w pięknej scenerii starego dworku, otoczonego piękną, dziką przyrodą, nadającej wyjątkowego uroku ujęciom. Sielską atmosferę pięknych krajobrazów zaburzają oczywiście odgłosy z pobliskiego pola walki, zwracając dodatkowo uwagę na niejednoznaczność warunków, w jakich znajdują się nasi bohaterowie. Co więcej, stroje aktorów są doskonale dobrane. Za ich pośrednictwem toczy się również osobna narracja, mówiąca wiele o intencjach bohaterów historii.
Film ten zatem poza wciągającą historią z niespodziewanym zwrotem akcji przyciąga też tym, jak estetyczne są zdjęcia, a cała sfera wizualna po prostu wymuskana. Operator stworzył malownicze obrazki w prawie każdym kadrze, które opowiadają niekoniecznie niewinną historię.
Należy tez podkreślić, że cała, choć nieliczna, obsada świetnie się wywiązuje ze swojego zadania. Poza świetnymi Nicole Kidman, Kirsten Dunst i Collinem Farrelem na ekranie zobaczymy też młode i obiecujące aktorki: Elle Fannig, Oona Laurence, Angourie Rice, Addison Riecke i Emma Howard.