Czwartego dnia festiwalu aż trzy propozycje filmowe: Most, Koniec Projektu Neubacher oraz Klasztor. Pan Vig i Zakonnica.
Most / The Bridge
Reżyseria: Eric Steel
USA 2006 / 93 min.
Most Golden Gate w San Francisco to miejsce, w którym popełnia się najwięcej samobójstw na świecie. W latach 2004 i 2005 życie odebrało tam sobie kilkadziesiąt osób. Liczby są suche. Kryje się za nimi ludzkie cierpienie, dramat tych, którzy odeszli i tych, którzy zostali. Tytułowy most staje się symbolicznym pomostem pomiędzy życiem i śmiercią, umarłymi i żywymi... Realizatorzy filmu cały 2004 rok spędzili na obserwacji mostu Golden Gate. Kamery pracowały od rana do nocy, od pierwszego do ostatniego dnia roku. Zarejestrowały większość z dwudziestu czterech popełnionych w tym czasie samobójstw, jak również większość podjętych prób ich popełnienia. Dodatkowo powstało ponad 100 - godzinny materiał, na który składają się szczere, wstrząsające rozmowy z rodzinami i przyjaciółmi samobójców, ze świadkami i z tymi, którzy próbowali odebrać sobie życie. Jest takie miejsce. Jak gdyby stworzone dla tych, którzy nie mogą już znieść bólu. Magiczne, piękne i tajemnicze. To most Golden Gate w San Francisco.
Wstrząsające historie. Wzruszające wywiady. Poruszające zdjęcia.
Piękny, poetycki, świetnie skomponowany film. / Variety /
Koniec Projektu Neubacher / The End of the Neubacher Project
Reżyseria: Marcus J. Carney
Austria/Holandia 2006, / 74 min.
Nagrody: First Steps Award
Festiwale: IDFA 2006
Początkowo miał to być zupełnie inny film. "Austriacy cierpią na dziwne schorzenie o nazwie Morbus Austriacus. Jego objawy to niemożność zaakceptowania faktów historycznych oraz pokrywanie zawstydzenia upartym milczeniem" - ironizuje w trakcie peachingu, Marcus J. Carney. Poszukuje środków na przyszły film o swej rodzinie. Cel poszukiwań na razie wydaje się prosty a przedmiot jednowymiarowy. Sposób, w jaki Carney rozmawia z najbliższymi zdradza rosnącą irytację. "Jeśli kiedykolwiek poślubisz Amerykanina lub Żyda, własnoręcznie cię zastrzelę" - tak ostrzegał matkę Marcusa jej ojciec, austriacki nazista. Brat matki strzela z przyjemnością do królików. Z perspektywy wygodnego fotela zwierza się reżyserowi ze swoich historycznego rewizjonizmu: "Żydów nie mogło zginąć kilka milionów, bo nigdy ich tyle nie było w Europie!" Przez osiem lat pracy Carney zebrał 260 godzin nagrań i kilkanaście godzin materiałów archiwalnych sprzed II Wojny Światowej. Na początku nie spodziewał się, że praca doprowadzi go w miejsce, w którym wiele sądów na temat najbliższych ulegnie przewartościowaniu. Ostatecznie tworzy epic home movie , szczególny rodzaj opowieści, w której rodzinne materiały obfitują we wpadki i nieudane wywiady, z biegiem czasu klarując się i nabierając wyraźnego kierunku. Zaangażowanie najbliższej rodziny w rozwój nazizmu, kwestionowane i wypierane przez matkę i babkę, reżyser kontruje fragmentami wiedeńskich parteitagów z udziałem dziadka i kuzynostwa. Milczenie na temat rodzinnej prosperity przeplata fotografiami drogerii, którą babka przejęła po Żydach. Wychowany przez matkę, Carney długo poszukiwał "pozytywnego męskiego wzorca". Po latach rozumie, dlaczego nie potrafił do końca przyswoić modelu świata proponowanego przez stryjów. W przejmującej rozmowie z ojcem odkrywa jednak dalsze elementy rodzinnej układanki. Film o cierpiących na amnezję Austriakach zamienia się w opowieść o odbudowywaniu więzi z matką i tren ku jej pamięci.
Klasztor. Pan Vig i Zakonnica / The Monastery. Mr Vig and Nun
Reżyseria: Pemille Rose Gronkjaer
Dania / 2006 / 84 min.
Nagrody:
MFF Dokumentalnych w Amsterdamie 2006 (Nagroda Joris Ivens dla Najlepsze Rezżysera),
FF w Sudance 2007 (Nominacja do Wielkiej Nagrody Jury w kategorii World Cinema - Documentary)
Zakonnica Amwroszia oraz Matuszka, jej przełożona, właśnie przyjechały do zamku Jörgena Laursena Viga w Danii. Ze swego klasztoru w Rosji przywiozły mu ikonę. Starcowi ikona się podoba. Czyni znak krzyża, zachwyca się, jest wyraźnie wzruszony. Ale ikony nie całuje... Nie uznaje jej za świętą. Z pomocą Amwroszii chce w swym zamku założyć prawosławny klasztor, jednak unika podjęcia ostatecznej decyzji o przekazaniu zamku na własność prawosławnego Kościoła. Przybywają kolejne zakonnice. Pewnego dnia, choć niechętnie, Vig dołącza do organizowanej przez nie procesji. Mijają dni. Zamek ulega coraz większym zmianom - odtąd ma służyć świętości, o którą Vig zabiegał, ale której konsekwencji nie przewidział. Pokój Viga zakonnice zmieniają w kaplicę. Vig uprzedza je, że jego zgoda jest wyłącznie tymczasowa. Amwroszia wyjaśnia mu, że od chwili, gdy kaplica została poświęcona, może służyć wyłącznie modlitwie. Trzy razy cofa Vig obietnice przekształcenia zamku w klasztor. Ma 86 lat. Całe życie spędził w czystości, skromnie, w rozpadającym się zamku. Nie stać go jednak ani na posłuszeństwo, ani na poświęcenie. Czy zostanie mu przyznana łaska świętości?
09.11.2007 (piątek), godz. 18:00, Klub Filmowy w Gdyni, ul. Waszyngtona 1
KARNETY: 1 DZIEŃ 10 PLN / CAŁOŚĆ 45 PLN
SPRZEDAŻ: KLUB FILMOWY / KLUB MUZYCZNY UCHO / CYGANERIA
Więcej informacji: www.akukusztuka.eu
