Muzeum Guggenheima: jedno muzeum w kilku odsłonach
Muzeum Guggenheima to muzeum sztuki współczesnej mające kilka lokalizacji na całym świecie. To najbardziej znane mieści się w Nowym Jorku, w budynku zaprojektowanym przez Franka Lloyda Wrighta, stanowiącym jeden z ważniejszych i niezwykle interesujących obiektów architektury XX wieku. Powstanie i działalność muzeum są ściśle związane z Fundacją Solomona R. Guggenheima. Jej założyciel był kolekcjonerem dzieł sztuki i filantropem, interesowały go szczególnie dzieła sztuki abstrakcyjnej, które gromadził od 1929 roku. Stale rosnący zbiór skłonił kolekcjonera do założenia fundacji, która w 1939 roku utworzyła The Museum of Non-Objective Painting (Muzeum Malarstwa Nieprzedstawiającego), gdzie wystawiano prace takich artystów, jak np. Wassily Kandinsky czy Piet Mondrian. Ponieważ jednak kolekcja Guggenheima wciąż się powiększała, rozpoczęto starania o nową siedzibę dla muzeum, którą zgodził się zaprojektować Frank Lloyd Wright. Nowojorskie Muzeum Guggenheima otwarto w 1959 roku. Jego bryła przez wiele lat wzbudzała kontrowersje, a niektórzy artyści twierdzili, że zacienienie nisz i wklęsłe ściany uniemożliwiają prawidłową ekspozycję prac. W głównych zbiorach muzeum znajdują się dzieła impresjonistów i postimpresjonistów, m.in. takich malarzy, jak Pablo Picasso, Paul Cezanne czy Georges Braque. Muzeum organizuje także wystawy czasowe. Ciekawostką jest, że w 1970 roku odbyła się w nim wystawa prac Wojciecha Fangora, jedynego, jak dotąd, polskiego artysty, którego obrazy prezentowano w Muzeum Guggenheima.
Z działalnością Fundacji Solomona R. Guggenheima związane są również:
- Peggy Guggenheim Collection - muzeum sztuki nowoczesnej i współczesnej działające w pałacu w Wenecji od 1980 roku;
- Deutsche Guggenheim - muzeum w Berlinie działające w latach 1997-2013;
- Muzeum Guggenheima w Bilbao - otwarte w 1997 roku; budynek zaprojektował Frank O. Gehry, a w zbiorach muzeum znajdują się dzieła takich twórców, jak Andy Warhol, Willem de Kooning czy Robert Rauschenberg.
MOCAK Kraków
W Polsce na uwagę zasługuje Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK. Kraków otworzył tę instytucję kultury w 2011 roku, na terenie nieistniejącej już Fabryki Schindlera. Celem muzeum jest prezentacja międzynarodowej sztuki najnowszej, a także działalność edukacyjna, badawcza i wydawnicza. Muzeum przedstawia sztukę powstałą w ciągu ostatnich 20 lat w kontekście awangardy powojennej, a także wskazuje jej powiązania z codziennością. Instytucja pozyskała już ponad 5000 prac artystów polskich i światowych, a największą część zbiorów muzeum stanowi Kolekcja Galerii Potocka. W placówce prezentowane są wystawy stałe oraz czasowe, MOCAK ma również w ofercie zwiedzanie wirtualne.
Muzeum Sztuki Nowoczesnej Warszawa
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie to narodowa instytucja kultury założona w 2005 roku. Od 2008 roku prowadzi działalność w siedzibie głównej przy ulicy Pańskiej 3, nazywanej "Muzeum na Pańskiej", dysponującej wielofunkcyjną salą wystaw. Wiosną 2017 roku muzeum poszerzyło swoją ofertę o nową przestrzeń wystawienniczą. Pawilon zaprojektowany przez Adolfa Krischanitza, mieszczący się przy Wybrzeżu Kościuszkowskim na Powiślu, nazywany jest "Muzeum nad Wisłą". Oprócz sali wystawowej znajduje się w nim księgarnia, kawiarnia oraz centrum edukacyjne. Budynek dysponuje też tarasami przeznaczonymi do działań plenerowych. Muzeum prezentuje dorobek i przemiany zachodzące w sztuce polskiej XX i XXI wieku w kontekście międzynarodowym, sięgając również do znaczących zjawisk z dziedziny sztuk wizualnych, teatru, filmu, a także muzyki. W zbiorach muzeum znajdują się prace takich artystów, jak Magdalena Abakanowicz, Miron Białoszewski, Jan Bułhak, Lukas Müller czy Stanisław Zamecznik.
Muzeum sztuki nowoczesnej: Wrocław
Podobnie jak Kraków i Warszawa, muzeum sztuki nowoczesnej ma Wrocław. Ta samorządowa instytucja kultury nosi nazwę Muzeum Współczesne Wrocław i powołana została do życia w 2011 roku. Celem muzeum jest gromadzenie i popularyzowanie międzynarodowej sztuki współczesnej, ze szczególnym uwzględnieniem sztuki wrocławskiej II połowy XX wieku. Instytucja spełnia też funkcje edukacyjne, a swe programy społeczne kieruje głównie do mieszkańców Wrocławia. Ponieważ muzeum, jako jedyne w Polsce, mieści się w bunkrze, a konkretniej w schronie przeciwlotniczym wybudowanym w 1942 roku dla ludności cywilnej, nazywane bywa "schronem dla sztuki". W kolekcji MWW znajdują się m.in. prace Karola Radziszewskiego, Stanisława Dróżdża, Wandy Gołkowskiej, a także przedstawicieli neoawangardy wrocławskiej: Jana Chwałczyka i Natalii LL. Wśród głównych linii programowych instytucji wymienić można archiwum Jerzego Ludwińskiego (stała przestrzeń ekspozycyjno-badawcza) oraz sztukę krajów Grupy Wyszehradzkiej. W zbiorach MWW znajduje się także depozyt kolekcji Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.
Zobacz też: Znane obrazy. Najpopularniejsze dzieła wielkich malarzy
