Jeden z pierwszych telewizyjnych rekordzistów urodził się w Teksasie jako syn Niemca i pakistańskiej matki, a wychował w Maine. W programie "Twenty One" z 2000 roku, wskrzeszającym format z lat 50. zdobył dokładnie 1,2 mln dolarów. Nie hołdował jednak zasadzie, według której lepiej wiedzieć, kiedy niepokonanym zejść ze sceny. Gdy po latach zdecydował się wrócić do telewizji, pogrążyła go ulubiona dyscyplina.
)
Zaczął od spektakularnego sukcesu
Więcej ciekawych tekstów znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl
W ramach "Twenty One" Rahim wygrał cztery gry, a dodatkowe 120 tys. zapewniła mu runda „Perfect 21". Dwóch zawodników, zwykle powracający do gry mistrz i pretendent do tego tytułu, wchodziło do oddzielnych, wygłuszonych kabin i zakładało parę słuchawek. Ten zabieg uniemożliwiał uczestnikom widzenie i słyszenie siebie nawzajem oraz publiczności. Po każdym pytaniu w słuchawkach odtwarzano odgłosy śmiechu i oklasków, aby uniemożliwić poznanie wyniku tury przeciwnika. Gra toczyła się w rundach, a prowadzący w każdej z nich ogłaszał jedną ze 100 kategorii. Zawodnik mógł wybrać wartość punktową od 1 do 11, uzależnioną od poziomu trudności pytania. Punkty, w zależności od odpowiedzi, były dodawane lub odejmowane, ale wynik nigdy nie mógł spaść poniżej zera. Celem było zdobycie łącznie 21 punktów. Gdy przeciwnikowi nie udawało się zdobyć takiego wyniku, drugi automatycznie wygrywał.
Dziś ci, którzy wspominają wyczyn Rahima, zwracają uwagę, że swój niezwykły wynik zawdzięczał głównie... błędom przeciwników. Być może jest w tym ziarno prawdy, bo jego kolejna próba wzięcia udziału w teleturnieju zakończyła się dotkliwą porażką.
Chciał sprawdzić się w innym teleturnieju. Pogrążyła go matematyka
Pasją Rahima były nauki ścisłe i choć wielu przypisuje im sukcesy uczestnika w "Twenty One", to właśnie one, a dokładniej - matematyka, pogrążyły jego nadzieje, gdy siedem lat później zdecydował się na udział w popularnym wówczas "Grand Slam". Zawodnicy mierzyli się ze sobą w serii szybkich pytań. Na cztery rundy składały się: wiedza ogólna, liczby i logika, słowa i litery oraz runda mieszana. W każdej z nich gracze mieli do dyspozycji minutę, odliczaną na zegarze o sposobie działania podobnym do szachowego. Gdy uczestnik odpowiadał poprawnie, jego zegar zatrzymywał się, a przeciwnika - zaczynał odliczać. Runda dobiegała końca, gdy jednemu z nich skończył się czas. Do każdej kolejnej rundy zwycięzcy poszczególnej kategorii doliczano zachowane sekundy. Istniała również możliwość trzykrotnej zamiany pytania - przerzucenia ciężaru odpowiedzi na konkurenta.
Rahim zmierzył się z inną weteranką teleturniejów - Phyllis Harris. Na jego porażce zaważył czas stracony w rundzie matematycznej, która, ze względu na zainteresowania, powinna przysporzyć mu najmniej problemów. Miał problem z rozwiązywaniem najprostszych równań i zagadek logicznych. Prowadzący pytali m.in jaka będzie suma wyrażenia D+A+D+A, jeśli każdej literze alfabetu przypisze się rosnącą wartość (A=1, Z=26) i co kryje się pod literą y w równaniu 18 x 3y = 216. Uczestnikowi udało się przetrwać tylko trzy etapy konkursu, po czym odpadł z programu, wracając z niczym.
)
Obecnie Oberholtzer zajmuje jedenaste miejsce na liście wygranych wszech czasów pod względem amerykańskich teleturniejów. Rekord należy do Brada Ruttera - uczestnika "Jeopardy!", w Polsce znanego jako "Va banque", który nie przegrał żadnej rozgrywki i zdobył łącznie ponad 4 miliony dolarów.
